Saturday, February 04, 2006

Και,μνήμη,ό,τι μπορείς φέρε μου πίσω απόψε

"Κυψελάκι" λέγεται το μικρό μαγέρικο στον λόφο,απέναντι απ'το παλιό τζαμί και ο μικρός Χρήστος καθόταν πίσω απ'την Νανά στον κινηματογράφο που είχε το ίδιο όνομα,την έβλεπε να χαμογελάει και ήξερε πως ήταν ερωτευμένος,όπως ήξερε πως μία είναι η ομάδα-ο Παναθηναϊκός.Όμως τώρα έβλεπε μόνο τη Νανά που γύριζε προς τα πίσω και τον κοιτούσε και αυτή,τα βλέμματα τους αντάμωναν,τα ματιά δυο παιδιών που είναι ευτυχισμένα χωρίς να ξέρουν γιατί,εγώ ξέρω ότι ο έρωτας είναι δυστυχία,τα παιδιά όμως δεν το γνώριζαν αυτό,στο "κυψελάκι"όλα ήταν ωραία ,οι μεγάλοι που παρακολουθούσαν την ταινία δεν έβλεπαν τα δυο παιδιά,τι να καταλάβαιναν άλλωστε,ακόμα και ο Γιάννης με τη Ρέα που στέκουν πιο πίσω δεν μπορούσαν να καταλάβουν,ούτε βέβαια και τα ίδια γιατί το "κυψελάκι" δεν είχε γκρεμιστεί ακόμα,γιατί δεν ήξεραν πως θα πήγαιναν χωριστά διακοπές και δεν θα αντάμωναν ξανά,γιατί και οι φωνές των ηθοποιών δεν αντηχούσαν σαν μια παλιά,ξεχασμένη μελωδία.
Βλέπω τώρα το μικρό τσιγγανάκι να τριγυρνάει μόνο του στη μικρή πλατεία των Μεταξάδων,η μάννα του το φωνάζει να γυρίσει στο σπίτι,διαλύοντας τη μεσημεριάτικη ησυχία,ο μικρός με κοιτάζει και φεύγει χωρίς να μου πει τελικά το όνομά του.
Είναι ωραία εδώ,στην εσχατιά της Ελλάδας,δυο βήματα απ'τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα,φυσάει δυνατά,ο αέρας παρασέρνει τις λέξεις στο γράμμα,με πλησιάζει μια γιαγιά και με ρωτάει τι κάνω εκεί.Ούτε και 'γω ξέρω τι γυρεύω σ'αυτό το ακριτικό χωριό το γεμάτο ρημάδια,το άδειο από φωνές.
Θέλω να φάω κάτι γλυκό,όμως το παλιό παντοπωλείο με την επιγραφή:"Γενικόν Εμπορικόν-η Ελβετία" είναι κλειστό.Συνεχίζω το γράμμα για τους δικούς μου στην Αθήνα,ο άνεμος δυναμώνει την αντίσταση του στο στυλό,σημειώνω τις λιγοστές αράδες στο χαρτί καθώς ονειρεύομαι τους φίλους μου,το σπίτι μου στην Ακαδημία Πλάτωνος,το πρόσωπο της μπέμπας,δεν γράφω για άγονους έρωτες και για αγάπες που σαλεύουν πεθαμένες,
γράφω για τη ζωή,για την πλάνη της,
γράφω για σένα και για μένα.

Διδυμότειχο,1998
(πέντε χρόνια πριν,έφυγε ο Χρήστος Βακαλόπουλος)

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home